Σε ηλικία 18 μηνών (!) διάβαζε New York Times. Τριών ετών κατάφερε να μάθει μόνος του Λατινικά και Ελληνικά. Και πριν ξεκινήσει το σχολείο ήξερε Γερμανικά, Γαλλικά, Ρώσικα και Εβραϊκά. Δεν άργησε να βρεθεί στα έντεκά του χρόνια στο Χάρβαρντ, ως ο νεότερος προπτυχιακός φοιτητής στην ιστορία του πανεπιστημίου και να δώσει, μάλιστα, μια διάλεξη στη Μαθηματική Εταιρία του αμερικανικού πανεπιστημίου για τον τετραδιάστατο χώρο.
Ο λόγος για τον Γουίλιαμ Σίντις (1898-1944), τον εξυπνότερο άνθρωπο του κόσμου, που ενώ ξεκίνησε τη ζωή του με τις καλύτερες προϋποθέσεις, πέθανε σχεδόν ξεχασμένος, χωρίς να καταφέρει να αξιοποιήσει, όπως αναμενόταν, τις δυνατότητες του λαμπερού και αεικίνητου μυαλού του.
Το μυθιστόρημα του Μόρτεν Μπρασκ : Η τέλεια ζωή του Γουίλιαμ Σίντις. Η άγνωστη ιστορία του ανθρώπου με το υψηλότερο IQ (Εκδόσεις Κέδρος. Μετάφραση : Λύο Καλοβυρνάς) βασίζεται στην αληθινή ζωή του Γουίλιαμ Σίντις.
Ολόκληρο το βιβλίο διαπνέεται από την εσωτερική ένταση και αγωνία του ήρωα, ενός ανθρώπου που προσπαθούσε να ισορροπήσει το χάρισμα της ευφυίας με την καθημερινή ζωή και την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής του.
Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η απάντηση που έδωσε το 1914 σε δημοσιογράφο : «Θέλω να ζήσω την τέλεια ζωή. Ο μοναδικός τρόπος για να ζήσει κανείς την τέλεια ζωή είναι να τη ζήσει μόνος».
Παρουσίαση από τον Γιώργο Καρουζάκη
Σε ηλικία 18 μηνών (!) διάβαζε New York Times. Τριών ετών κατάφερε να μάθει μόνος του Λατινικά και Ελληνικά. Και πριν ξεκινήσει το σχολείο ήξερε Γερμανικά, Γαλλικά, Ρώσικα και Εβραϊκά. Δεν άργησε να βρεθεί στα έντεκά του χρόνια στο Χάρβαρντ, ως ο νεότερος προπτυχιακός φοιτητής στην ιστορία του πανεπιστημίου και να δώσει, μάλιστα, μια διάλεξη στη Μαθηματική Εταιρία του αμερικανικού πανεπιστημίου για τον τετραδιάστατο χώρο.
Ο λόγος για τον Γουίλιαμ Σίντις (1898-1944), τον εξυπνότερο άνθρωπο του κόσμου, που ενώ ξεκίνησε τη ζωή του με τις καλύτερες προϋποθέσεις, πέθανε σχεδόν ξεχασμένος, χωρίς να καταφέρει να αξιοποιήσει, όπως αναμενόταν, τις δυνατότητες του λαμπερού και αεικίνητου μυαλού του.
Το μυθιστόρημα του Μόρτεν Μπρασκ : Η τέλεια ζωή του Γουίλιαμ Σίντις. Η άγνωστη ιστορία του ανθρώπου με το υψηλότερο IQ (Εκδόσεις Κέδρος. Μετάφραση : Λύο Καλοβυρνάς) βασίζεται στη ζωή του Γουίλιαμ Σίντις. Όπως σημειώνει ο συγγραφέας στο πρόλογο του βιβλίου, τα περισσότερα γεγονότα, πρόσωπα, σκέψεις και συζητήσεις που τον ενέπνευσαν στη συγγραφή του βιβλίου εντοπίστηκαν στα κείμενα, στα άρθρα, στις επιστολές του Σίντις, στις εφημερίδες της εποχής που έγραψαν για εκείνον, σε πρακτικά δικαστηρίων, απομνημονεύματα, ημερολόγια και επιστολές συγκαιρινών του.
Ο συγγραφέας δεν παραθέτει χρονολογικά τα πραγματικά στοιχεία και τα αυθεντικά κείμενα για την ιδιόμορφη ζωή του ήρωα, αλλά συνθέτει ένα ζωηρό, υποβλητικό ανάγνωσμα με λογοτεχνικές αρετές και συνεχείς εναλλαγές στο χρόνο της αφήγησης : διαφορετικά κεφάλαια καλύπτουν την ενήλικη ζωή του ήρωα και άλλα την παιδική του ηλικία που διαμόρφωσε τη μοίρα του.
Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου μεταφερόμαστε στην αίθουσα του Χάρβαρντ, όταν ο εντεκάχρονος Γουίλιαμ προετοιμάζεται να μιλήσει μπροστά στο απαιτητικό κοινό καθηγητών του Χάρβαρντ και του ΜΙΤ, φοιτητών και δημοσιογράφων. Το πλήθος έχει στρέψει τα μάτια του πάνω του, ενώ εκείνος μοιάζει να μην έχει καμία όρεξη να κάνει εκείνο που όλοι περιμένουν απ΄αυτόν. Για χάρη των γονιών του, κυρίως του πατέρα του, θα σταθεί πάνω σε ένα κασόνι στο βήμα του ομιλητή. Χωρίς κείμενο και σημειώσεις και με την παιδική του φωνή θα εντυπωσιάσει του πιο λαμπρούς επιστήμονες της Αμερικής μιλώντας για τα «Μεγέθη της τέταρτης διάστασης».
Ο τρόπος που ο συγγραφέας περιγράφει την ομιλία του Γουίλιαμ Σίντις στο Χάρβαρντ με την αποκάλυψη των αντιφατικών συναισθημάτων του ήρωα μπροστά στον κόσμο, είναι ενδεικτικός της γενικότερης προσέγγισης του βίου του από τον συγγραφέα. Εδώ μπορεί να υποψιαστεί ο αναγνώστης την εξέλιξη αυτού του χαρισματικού ανθρώπου. Να θαυμάσει, αρχικά, την ευφυΐα και το λαμπρό μυαλό του, να κατανοήσει τα αντιφατικά του συναισθήματα, να παρατηρήσει την επίδραση του πατέρα του – διάσημος ψυχίατρος της εποχής- στην εξέλιξη της προσωπικότητας του γιου του : ο πατέρας του είχε μετατρέψει την παιδική ηλικία του Σίντις σε ένα ψυχολογικό πείραμα, θεωρώντας ότι ο γιος του, αλλά και κάθε παιδί, μπορούσε με την κατάλληλη εκπαίδευση να αποκτήσει τις γνώσεις ενός ενήλικα.
Πίστευε ότι αν ένα παιδί δεν αρχίσει να εκπαιδεύεται από τη βρεφική ηλικία, στα έξι του χρόνια οι νοητικές λειτουργίες του θα έχουν εκφυλιστεί. «Αυτό το λάθος πρέπει να αποφύγουμε. Εννοώ ότι πρέπει να φερόμαστε στον Μπίλι σαν να είναι ήδη μεγάλος, σαν να μπορεί να κάνει όλα όσα μπορούμε κι εμείς. Μ΄αυτόν τον τρόπο το μυαλό του θα καταβάλλει προσπάθειες για να προσαρμοστεί και να αποκτήσει τις γνώσεις και τις ικανότητες των ενηλίκων», έλεγε στη γυναίκα του.
Ολόκληρο το βιβλίο διαπνέεται από την εσωτερική ένταση και αγωνία του Γουίλιαμ Σίντις, ενός ανθρώπου που προσπαθούσε να ισορροπήσει το χάρισμα της ευφυίας με την καθημερινή ζωή και την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής του. Ο άνθρωπος με το υψηλότερο IQ που είχε καταγραφεί ποτέ – πλησίαζε τα 300 -, που είχε επινοήσει τη δική του γλώσσα -με δικούς του κανόνες και γραμματική- και είχε γράψει στα αρχαία ελληνικά το δικό του βιβλίο γεωμετρίας ερχόταν διαρκώς αντιμέτωπος με ποικίλους δαίμονες : τις προκαταλήψεις και το φθόνο των συμφοιτητών του, την καταπίεση των γονιών του, το κυνήγι του Τύπου, την εσωτερική απομόνωση που προκαλούσε η μοναδικότητά του.
Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η απάντηση που έδωσε το 1914 σε δημοσιογράφο : «Θέλω να ζήσω την τέλεια ζωή. Ο μοναδικός τρόπος για να ζήσει κανείς την τέλεια ζωή είναι να τη ζήσει μόνος».
Η στράτευση του στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής στα φοιτητικά του χρόνια, μια προσπάθεια, ενδεχομένως, κοινωνικοποίησης, είχε μάλλον καταστροφικά αποτελέσματα. Η συμμετοχή του στην διαδήλωση της Πρωτομαγιάς του 1919 και η κόκκινη σημαία που κρατούσε στην κορυφή της πορείας, προκάλεσε την σύλληψή του με την κατηγορία της αντεθνικής δραστηριότητας. Για να αποτρέψουν τη φυλάκισή του, οι γιατροί γονείς του τον χαρακτήρισαν πνευματικώς ανίκανο και κατάφεραν να τον απομονώσουν στο σπίτι για δύο χρόνια, γεγονός που δημιούργησε ανυπέρβλητο χάσμα στις σχέσεις τους.
Ο Γουίλιαμ Σίντις, πριν πεθάνει από εγκεφαλική αιμορραγία στα σαρανταέξι του χρόνια, έζησε μοναχικά. Έγραφε διαρκώς και έμοιαζε ικανοποιημένος με μια θέση υπαλλήλου στο λογιστήριο μιας ασήμαντης εταιρίας. Καθόλου περίεργο, ίσως, για έναν άνθρωπο που εισέπραξε στη ζωή του, σε υπερβολικό βαθμό, τη δημόσια επιβράβευση και τον θαυμασμό και ελάχιστη αγάπη ή αληθινό ενδιαφέρον από τους γονείς και τον περίγυρό του.
Ερωτήσεις, αφορμή για συζήτηση, από τον Γιώργο Καρουζάκη
-Ο Γουίλιαμ Σίντις αναμενόταν να γίνει λαμπρός μαθηματικός. Ποιες από τις γνώσεις που είχε δημιούργησαν αυτήν την προσδοκία ;
-Γιατί δεν έγινε, κατά τη γνώμη σας, ο σπουδαίος μαθηματικός που όλοι περίμεναν ;
-Ποια ήταν η θεωρία του πατέρα του για την πρώιμη εκπαίδευση ; Με ποιο τρόπο την εφάρμοζε στην ανατροφή του γιου του ;
-Πώς λεγόταν η γλώσσα που επινόησε ο Γουίλιαμ Σίντις ; Ποια ήταν σε γενικές γραμμές η δομή
της ;
-Γιατί στη γλώσσα που δημιούργησε χρησιμοποίησε μια δωδεκαδική κλίμακα αριθμών ;
-Ποια είναι τα σημαντικότερα βιβλία που έγραψε ο Γουίλιαμ Σίντις ;
-Με ποιους τρόπους αντιμετωπίζει, συνήθως, μια κοινωνία τους ιδιοφυείς ανθρώπους ;
Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Γουίλιαμ Σίντις μπορείτε να βρείτε στις διεύθυνσεις :
http://www.quantonics.com/The_Prodigy_Review.html
Η πορεία του Γουίλιαμ Σίντις μέσα από τα πρωτοσέλιδα των αμερικανικών εφημερίδων
© Copyright 2001-2016 Θαλής + Φίλοι.
designed & developed by ELEGRAD
