Αναρτήθηκε σε 1 Ιανουαρίου, 2010 κατηγορία: Γνώμες

Συντάκτης: Στάμος Τσιτσώνης

Η Μαρίνα, κατέβασε το ακουστικό του τηλεφώνου και βημάτισε όσο μπορούσε αθόρυβα προς το διπλανό δωμάτιο. Καθάρισε πρόχειρα με το μανίκι της έναν λεκέ που θάμπωνε την μπρούτζινη ταμπέλα που έγραφε “ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ- Έδρα γεωμετρικής και αλγεβρικής τοπολογίας” και από κάτω, “Καθηγητής Αρίσταρχος Σαμιωτάκης” και χτύπησε διστακτικά την πόρτα.

«Κύριε Σαμιωτάκη, συγγνώμη που σας διακόπτω, αλλά ήταν στο τηλέφωνο η κυρία Μαριάννα, η γυναίκα σας και επέμενε να σας διακόψω, ότι κι αν κάνετε, είπε, και να σας θυμίσω πως . . .»

«Ξέρω, ξέρω, Μαρίνα. Σου είπε σίγουρα να μην ξεχάσω πως το βράδυ θα έρθουν
στο σπίτι μας οι Δημητρόπουλοι. Σου είπε επίσης να μου θυμίσεις πως πρέπει να είμαι
έγκαιρα εκεί και όχι όπως προχθές με εκείνους τους ανυπόφορους τους, πως τους λέγανε, . . .»

«Αγγελόπουλους,» βοήθησε η Μαρίνα.

«Ναι τους Αγγελόπουλους. Να ξέρεις πάντως Μαρίνα,» συνέχισε ο Αρίσταρχος, προς την χαριτωμένη και αναντικατάστατη πλέον γραμματέα του η οποία είχε ήδη μισανοίξει την πόρτα του γραφείου, «πως σκόπιμα είχα αργήσει προχθές. Προσπάθησα να ελαττώσω το χρόνο της πλήξης που ένοιωθα μαζί τους. Ξέρω πως τους κακοφάνηκε παρά τις δικαιολογίες που τους ανέφερα. Ίσως γι αυτό δεν επανέλαβαν την επιχορήγηση στο ίδρυμα εφέτος. Και που να δεις τα μούτρα της Μαριάννας εκείνο το βράδυ. . .»

«Όχι κύριε καθηγητά, απόψε η κυρία Μαριάννα μου είπε να σας θυμίσω κάτι που νομίζω θα το θεωρήσετε ακόμη πιο πεζό.»

«Δηλαδή;»

«Να, μου είπε να σας θυμίσω να γυρίσετε λίγο νωρίτερα, κατά τις οκτώ είπε, και να έχετε αγοράσει και . . . δυο κιλά κιμά, μοσχαρίσιο επέμενε, για τα μπιφτέκια»

«Θεέ και κύριε!» μονολόγησε ο Αρίσταρχος. «Εντάξει Μαρίνα, ευχαριστώ. Αν θέλεις μόνο, φέρε μου ένα τσάι.»

«Είναι και κάτι άλλο, που θα το χαρακτήριζα πραγματικά επείγον κύριε καθηγητά» συνέχισε η Μαρίνα.

«Τι είναι πάλι;»

«Να, τούτο γράμμα από το Clay Mathematics Institute, έχει τον χαρακτηρισμό urgent δηλαδή επείγον.»

Κατεβάστε το υπόλοιπο κείμενο