Αναρτήθηκε σε 13 Απριλίου, 2018 κατηγορία: Ειδήσεις | Tags: Ανάγνωση, Επιστήμη, Ιδέες

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι πια μια ιδέα που συναντά κάποιος μόνο στα βιβλία επιστημονικής φαντασίας αλλά και στην καθημερινότητα, στο λογισμικό που αισθάνεται τις ανθρώπινες ανάγκες, στα ρομπότ που έχουν τη δυνατότητα να ανταποκρίνονται στις αλλαγές του περιβάλλοντός τους. Οι πρωτοπόρες εταιρείες του 21^ου αιώνα αξιοποιούν ήδη την Τεχνητή Νοημοσύνη στη δημιουργία καινοτόμων εφαρμογών και στη γρήγορη ανάπτυξή τους.

Προς το παρόν, αρκετές συζητήσεις γύρω από αυτήν την τεχνολογική εξέλιξη επικεντρώνονται στις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η εξάπλωσή της στον εργασιακό χώρο, με την πιθανή απώλεια αρκετών θέσεων εργασίας, και γενικότερα στην κοινωνία.

Οι Αμερικανοί συγγραφείς Paul R. Daugherty και H. James Wilson στο νέο βιβλίο τους, Human + Machine: Reimagining Work in the Age of AI, προσεγγίζουν τη σχέση του ανθρώπου με τις σκεπτόμενες μηχανές με περισσότερη αισιοδοξία. «Τα οφέλη που θα προκύψουν από την εξάπλωση της Τεχνητής Νοημοσύνης, καθώς και οι νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν χάρη σε αυτήν, δεν θα μπορούν να συγκριθούν με τα μειονεκτήματά της», τονίζουν.    

Οι συγγραφείς επισημαίνουν, όμως, ότι η θετική αξιοποίησή της στον εργασιακό χώρο με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας εξαρτάται κυρίως από τη διαρκή εκπαίδευση των εργαζομένων στις νέες απαιτήσεις που η νέα τεχνολογία διαμορφώνει. Η πρόκληση αυτή δεν μοιάζει, όπως σημειώνουν, να απασχολεί σοβαρά τις κυβερνήσεις ούτε και όλες τις επιχειρήσεις. Επιπλέον, το ισχύον εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο βασίζεται σε κύκλους σπουδών διάρκειας τεσσάρων ετών, δεν είναι κατάλληλο να προετοιμάσει τους ανθρώπους σε αυτήν τη μεταβατική περίοδο. Η διαρκής εκπαίδευση σε νέες δεξιότητες οφείλει να γίνει κανόνας.

Προβλέπουν, τέλος, ότι η πλειονότητα των νέων θέσεων εργασίας δεν θα έχει αυστηρά τεχνικό χαρακτήρα, αλλά θα είναι επικεντρωμένη στην έξυπνη και υπεύθυνη χρήση της τεχνολογίας, στην εκπαίδευση, στην κατανόηση και στην ερμηνεία των εφαρμογών και των αλγορίθμων τους. Η ανθρώπινη κρίση και ευφυία είναι δυο στοιχεία που θα παραμείνουν απαραίτητα στην αρμονική συνύπαρξη και συνεργασία των ανθρώπων με τις μηχανές.

Πηγή: Time