Αναρτήθηκε σε 2 Απριλίου, 2024 κατηγορία: Ειδήσεις | Tags: εκπαίδευση, Επιστήμη, Ιδέες, Τεχνητή Νοημοσύνη, Τεχνολογία

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

Ένα χαμόγελο μπορεί να ζεστάνει μια ανθρώπινη επαφή, να δώσει κουράγιο ή να εξομαλύνει ορισμένες στιγμές έντασης στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιος από εμάς έχει απέναντί του ένα ρομπότ; Μπορούν τα ρομπότ να χαμογελάσουν ή να αλλάξουν την έκφρασή του προσώπου τους, χωρίς να μας προκαλέσουν ανησυχία ή κάποιo ανοίκειο συναίσθημα;

«Τα ρομπότ είναι εκπαιδευμένα να μιμούνται την έκφραση ενός ανθρώπινου χαμόγελου, αλλά δεν ξέρουν ακριβώς τη στιγμή που πρέπει να χαμογελάσουν. Όταν οι άνθρωποι επικοινωνούν, συνήθως χαμογελούν σχεδόν ταυτόχρονα, χωρίς να το συνειδητοποιούν. Τα ρομπότ χρειάζονται χρόνο για να αναλύσουν τις εκφράσεις του ανθρώπινου προσώπου και να ανταποδώσουν το χαμόγελο», γράφει η Shelly Fan στην επιστημονική πλατφόρμα Singularity Hub.

Την περασμένη εβδομάδα, όπως σημειώνει η αρθρογράφος, μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια παρουσίασε έναν αλγόριθμο που μαθαίνει στα ρομπότ να ανταλλάσσουν χαμόγελα με τους ανθρώπινους χειριστές τους. Με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, τα ρομπότ αναλύουν μικρές ή ανεπαίσθητες αλλαγές στο ανθρώπινο πρόσωπο και προβλέπουν τις εκφράσεις των χειριστών τους, περίπου 800 χιλιοστά του δευτερολέπτου πριν διαμορφωθούν – ικανοποιητικός χρόνος για να μπορέσει το ρομπότ να ανταποδώσει το χαμόγελο.

Η ερευνητική ομάδα εκπαίδευσε ένα ανθρωποειδές, που ονομάζεται Emo, να προβλέπει και να ανταποκρίνεται στις εκφράσεις του ανθρώπινου συντρόφου του. «Με πρόσωπο από σιλικόνη, βαμμένο σε μπλε χρώμα, ο Emo μοιάζει με εξωγήινο πλάσμα σαν αυτά που υπάρχουν στις σειρές επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του ’60. Χαμογελά όμως πρόθυμα στον ανθρώπινο χειριστή του, δείχνοντας τουλάχιστον ότι βρίσκεται στο ίδιο “συναισθηματικό” μήκος κύματος με εκείνον», τονίζει η Fan. Και εξηγεί: «Το πρόσωπο του ρομπότ Emo διαθέτει 26 γρανάζια – σκεφτείτε τα ως τεχνητούς μύες – ενσωματωμένα σε ένα ελαστικό “δέρμα” από σιλικόνη. Κάθε γρανάζι είναι συνδεδεμένο με τον κύριο ρομποτικό “σκελετό” με μαγνήτες για να κινεί τα φρύδια, τα μάτια, το στόμα και τον λαιμό του. Τα μάτια του Emo έχουν ενσωματωμένες κάμερες για να καταγράφουν το περιβάλλον του και να ελέγχουν τις κινήσεις των βολβών και των βλεφαρίδων του. Ο Emo μπορεί, επίσης, να παρακολουθεί τις εκφράσεις του δικού του προσώπου.

Ο στόχος των ερευνητών ήταν να βοηθήσουν το ρομπότ να ερμηνεύσει τα συναισθήματα των άλλων. Η ομάδα χρησιμοποίησε ένα τέχνασμα που κάθε εσωστρεφής έφηβος μπορεί να αναγνωρίσει: Ζήτησαν από τον Emo να κοιταχτεί στον καθρέφτη για να μάθει πώς να ελέγχει τα γρανάζια του και να σχηματίζει με ακρίβεια ανθρώπινες εκφράσεις. Το ρομπότ έμαθε σταδιακά να ταιριάζει τις εκφράσεις του με κινητικές εντολές – ας πούμε, “σήκωσε τα μάγουλα” κ.λπ. Η ομάδα εκπαίδευσε ακόμη τον Emo να προβλέπει τις ανθρώπινες εκφράσεις χρησιμοποιώντας βίντεο με πρόσωπα που γελούν, εκπλήσσονται, συνοφρυώνονται, κλαίνε κ.ά».

Η τεχνητή νοημοσύνη ανέλυσε τις κινήσεις των εκφράσεων καρέ-καρέ. Μετρώντας τις αποστάσεις μεταξύ των ματιών, του στόματος και άλλων “σημείων του προσώπου”, βρήκε τις κινήσεις εκείνες που αντιστοιχούν σε ένα συγκεκριμένο συναίσθημα – για παράδειγμα, η ανύψωση της γωνίας του στόματος υποδηλώνει υποψία χαμόγελου, ενώ μια κίνηση προς τα κάτω μπορεί να σημαίνει συνοφρύωμα. Μετά το τέλος της εκπαίδευσης, ο Emo χρειάστηκε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο για να αναγνωρίσει μία έκφραση και να χαμογελάσει.

«Υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να κάνουμε», καταλήγουν οι ερευνητές. «Τώρα ξύνουμε απλώς την επιφάνεια της μη λεκτικής επικοινωνίας με τη συμβολή της τεχνητής νοημοσύνης. Αν θεωρείτε ότι η ενασχόλησή σας με το ChatGPT είναι ενδιαφέρουσα, δεν έχετε δει τίποτε ακόμη».

Πηγή: Singularity Hub