Αναρτήθηκε σε 26 Μαΐου, 2022 κατηγορία: Ειδήσεις | Tags: Mαθηματικά, εκπαίδευση, Επιστήμη, Ιδέες, Τεχνολογία

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

Όποιος παρακολουθεί τις συζητήσεις και όσα γράφονται γύρω από την κβαντική πληροφορική, μπορεί να πιστέψει ότι είμαστε πολύ κοντά στη χρήση υπολογιστών αρκετά εξελιγμένων, που θα μπορούν να αναδημιουργήσουν, για παράδειγμα, τον χρόνο και τον χώρο ή να ανακατασκευάσουν το ανθρώπινο μυαλό. Τίποτε από αυτά δε συμβαίνει προς το παρόν.

«Σε αυτό το πρώιμο ερευνητικό στάδιο, οι κβαντικοί υπολογιστές υπόσχονται πολύ περισσότερα από όσα μπορούν, στην ουσία, να προσφέρουν, αλλά ο κόσμος της τεχνολογίας βρίσκεται σε αναβρασμό», σημειώνει ο αρθρογράφος Josh Jones στην πλατφόρμα Open Culture. Ο ίδιος παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο οι μεγάλες εταιρείες πληροφορικής, όπως η IBM, προετοιμάζονται για τη μετάβαση από τους κλασικούς υπολογιστές στην κβαντική εποχή, αναφερόμενος στις εφαρμογές που δοκιμάζουν χτισμένες γύρω από το qubit, την κβαντική, δηλαδή, εκδοχή του γνώριμου bit των κλασικών υπολογιστών.

Με τη χρήση του δυαδικού ψηφίου (bit) στους σημερινούς υπολογιστές, η πληροφορία περιορίζεται μόνο σε δύο τιμές: ένα ή μηδέν. Το qubit με τη σειρά του μιμείται τα κβαντικά φαινόμενα παραμένοντας σε μια κατάσταση υπέρθεσης όλων των πιθανών καταστάσεων μεταξύ 1 και 0 έως ότου οι χρήστες αλληλεπιδράσουν μαζί του. Τα qubits, όπως τα κβαντικά σωματίδια μπορούν να περιπλέκονται μεταξύ τους. «Οι κβαντικοί υπολογιστές λειτουργούν εξαιρετικά καλά στη μοντελοποίηση άλλων κβαντικών συστημάτων, επειδή χρησιμοποιούν κβαντικά φαινόμενα στους υπολογισμούς τους», συμπληρώνουν, αινιγματικά, οι εκπρόσωποι της Microsoft.

Στο βίντεο που ακολουθεί, ο φυσικός και διάσημος YouTuber επιστημονικών θεμάτων Dominic Walliman επιχειρεί μία χαρτογράφηση του πεδίου της κβαντικής πληροφορικής, εξηγώντας τη λειτουργία, τις εφαρμογές, τα διαφορετικά μοντέλα και προσεγγίσεις που αξιοποιούνται στην έρευνα για την κατασκευή των υπολογιστών του μέλλοντος.

Ο Walliman ξεκαθαρίζει τις παρανοήσεις που υπάρχουν γύρω από το θέμα, εξηγεί τις τρεις βασικές ιδέες – την υπέρθεση, τη διεμπλοκή και την παρεμβολή – που διέπουν την κβαντική πληροφορική, και λέει: «Η κύρια διαφορά μεταξύ κβαντικής και κλασικής πληροφορικής είναι η αλγοριθμική ταχύτητα: ενώ οι κλασικοί υπολογιστές θα μπορούσαν θεωρητικά να εκτελέσουν τις ίδιες πολύπλοκες λειτουργίες με τα κβαντικά ξαδέλφια τους, θα χρειάζονταν αιώνες για να το κάνουν ή θα έσβηναν πριν ολοκληρώσουν την προσπάθειά τους».

Θα μπορέσουν, τελικά, οι κβαντικοί υπολογιστές να προσομοιώσουν στο μέλλον τη φύση μέχρι το υποατομικό επίπεδο; Παρά την ταχεία ανάπτυξη του κλάδου, «δεν είναι ακόμη σαφές», απαντά ο Walliman, «ποια προσέγγιση θα επικρατήσει μακροπρόθεσμα».

Πηγή: Open Culture