Αναρτήθηκε σε 16 Ιουνίου, 2020 κατηγορία: Άρθρα | Tags: εκπαίδευση, Ιδέες, Χρόνος

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

Ένα ενδιαφέρον άρθρο, με τίτλο “Πώς η πανδημία άλλαξε την αντίληψή μας για τον χρόνο”, δημοσιεύει στην επιστημονική πλατφόρμα Τhe Conversation ο Felix Ringel, επίκουρος καθηγητής ανθρωπολογίας στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Durham.

Ως επιστήμονας που ερευνά τον τρόπο που τα ανθρώπινα όντα συνδέονται με τον χρόνο στη διάρκεια κρίσεων, o Ringel επικεντρώνεται, αρχικά, στην επίδραση που είχε η πανδημία στις μετακινήσεις μας. Και παρατηρεί ότι στη διάρκεια του περιορισμού, οι περισσότεροι από εμάς, συνηθίζαμε να κινούμαστε σε μια μικρή ακτίνα γύρω από το σπίτι, για να περπατήσουμε, να κάνουμε τα καθημερινά μας ψώνια ή για να πετάξουμε τα σκουπίδια.

Διαπιστώνει, επίσης, ότι αυτός ο περιορισμός, στον βαθμό που ήταν αυστηρός και επαναλαμβανόμενος, επηρέαζε την ικανότητα των ανθρώπων να οργανώνουν, να σχεδιάζουν και να διαχειρίζονται τον προσωπικό τους χρόνο. Η διατάραξη της σχέσης με τον χρόνο, που συνήθως έτρεχε αδιάσπαστος προς το μέλλον, έκανε ορισμένους να χάσουν την επαφή τους με την καθημερινότητα, με αποτέλεσμα να μη θυμούνται, ορισμένες φορές, ποια ημέρα της εβδομάδας έχουμε. Ο χρόνος του παρόντος επιμηκύνθηκε αποκτώντας μια σχεδόν μυθική διάσταση στον μικρόκοσμο του καθενός από εμάς.

« Αρκετοί δεν γνωρίζουν πότε θα δουν τα αγαπημένα μας πρόσωπα ή αν θα κάνουν διακοπές. Πολλοί, βέβαια, δεν ξέρουν ακόμη πότε θα επιστρέψουν στη δουλειά τους ή αν θα έχουν δουλειά για να επιστρέψουν. Εν μέσω αυτής της κρίσης είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος ένα μέλλον που να μοιάζει διαφορετικό από το παρόν», σημειώνει ο καθηγητής. Και επισημαίνει τις διαφορετικές διαστάσεις και τη νέα στρατηγική διαχείρισης του χρόνου που ανακαλύψαμε στη διάρκεια της καραντίνας: χρόνος εγκλεισμού ή εργασίας από το σπίτι, τακτικές διαδικτυακές συναντήσεις, ώρες εκπαίδευσης, απογευματινά διαλείμματα για ένα ποτήρι κρασί, εκστρατείες μαγειρικής το Σαββατοκύριακο κ.ά.

Η πανδημία του κορωνοϊού, μάς ανάγκασε να σκεφτόμαστε τη ζωή μας σε μια βραχυπρόθεσμη προοπτική, να είμαστε ευέλικτοι και να εκτιμούμε την πρόσκαιρη αξία του χρόνου. «Η ανθρωπότητα», καταλήγει ο Felix Ringel, «θα κληθεί να αντιμετωπίσει πιθανότατα παρόμοιες κρίσεις στο μέλλον. Είναι καθησυχαστικό, ίσως, να γνωρίζουμε ότι μπορούμε και πρέπει να μάθουμε να ξεγελάμε τον χρόνο και να σχεδιάζουμε το μέλλον, ακόμα και όταν αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε κολλημένοι στο παρόν».

Πηγή: The Conversation