Αναρτήθηκε σε 11 Μαρτίου, 2020 κατηγορία: Ειδήσεις | Tags: Mαθηματικά, Βιβλίο, Έκθεση, εκπαίδευση, Επιστήμη, Ιδέες

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

Αν το επιτρέψουν οι συνθήκες που διαμορφώνει η παρουσία του κορωνοϊού στην καθημερινότητά μας, στις 27 Ιουνίου θα εγκαινιαστεί στο Μουσείο Victoria & Albert του Λονδίνου μια εντυπωσιακή έκθεση. Πρόκειται για τη διοργάνωση “Alice: Curiouser and Curiouser” η οποία είναι αφιερωμένη στην Αλίκη, τη θρυλική λογοτεχνική ηρωίδα του Άγγλου συγγραφέα, μαθηματικού και επιστήμονα της Λογικής Λιούις Κάρολ, καθώς και στις διαρκείς μεταμορφώσεις της και στη διαχρονική της σαγήνη.

Δεκάδες έργα τέχνης, χειρόγραφα, σκίτσα, φωτογραφίες, κοστούμια παραστάσεων και κατασκευές θα υπενθυμίσουν τον τρόπο με τον οποίο οι περιπέτειες της Αλίκης διαμόρφωσαν τη σκέψη μας και επηρέασαν τη δημιουργικότητα των καλλιτεχνών αλλά και των επιστημόνων.

Με αυτή την αφορμή, o καθηγητής μαθηματικών στο πανεπιστήμιο Κουίνς του Καναδά Paul Taylor γράφει στην πλατφόρμα επιστημονικών θεμάτων «The Conversation» για τη σχέση της μαθηματικής επιστήμης με τη δημιουργικότητα, την έκπληξη και την ψυχαγωγία. «Υπάρχει όμως στις σχολικές αίθουσες αυτή η σύζευξη δημιουργικότητας με τα μαθηματικά;» αναρωτιέται. Και εκφράζει την αμφιβολία του, επισημαίνοντας την αδυναμία των εκπαιδευτικών συστημάτων να συνδέσουν τη διδασκαλία των μαθηματικών με την κριτική σκέψη, τη δημιουργικότητα, την επικοινωνία των μαθητών και τον πλούτο των ιδεών.

Ο ίδιος ανήκει στην ομάδα των επιστημόνων του πανεπιστημίου Κουίνς που, τα τελευταία χρόνια, συνεργάζονται με συναδέλφους τους από το Πανεπιστήμιο της Οτάβα για να υλοποιήσουν το σχέδιο RabbitMath: ένα ειδικό πρόγραμμα σπουδών το οποίο θα επιτρέπει στους μαθητές να προσεγγίζουν τη μαθηματική επιστήμη στις σχολικές αίθουσες με δημιουργικό, ευφάνταστο και περισσότερο αποτελεσματικό τρόπο.

Οι ερευνητές, στη διαδικασία συγκρότησης του προγράμματός τους, αναζητούν παραδείγματα συνύπαρξης των μαθηματικών με τη λογοτεχνία και την αφήγηση ιστοριών, μια σχέση που η ομάδα ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ τροφοδοτεί, εδώ και αρκετά χρόνια, στην Ελλάδα.

Όταν οι μαθητές διδάσκονται λογοτεχνία και παραστατικές τέχνες στο σχολείο, το πρόγραμμα σπουδών συνδέει τη διδασκαλία με σπουδαία επιτεύγματα, τους αγώνες και τους θριάμβους της ανθρώπινης περιπέτειας, παρατηρεί ο Paul Taylor. Σε αντίθεση με τη διδασκαλία των μαθηματικών που παραμένει απομακρυσμένη, όπως σημειώνει, από τις εξαιρετικές προσπάθειες σπουδαίων μαθηματικών να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα του κόσμου μας και να εξερευνήσουν τα μυστήριά του.

Τη γεφύρωση αυτού του χάσματος επιχειρεί, με τη συμβολή των δυνατοτήτων της τεχνολογίας, η υλοποίηση του προγράμματος RabbitMath. Το σχέδιο φιλοδοξεί να μετατρέψει τη διδασκαλία σε δημιουργική διαδικασία, που θα στοχεύει στο μυαλό και στη φαντασία των μαθητών, με μαθήματα και μοντέλα που θα αξιοποιούν αναλογίες από τον κόσμο της λογοτεχνίας και της αφήγησης ιστοριών.

«Για παράδειγμα, μια ενότητά μας προσκαλεί τους μαθητές να εξερευνήσουν τις παλίρροιες των ωκεανών. Δεν θα μπορούσαμε να βρούμε καλύτερο παράδειγμα, με αφηγηματικές αρετές που απελευθερώνουν τη φαντασία, από την ισχυρή παλιρροϊκή δράση που εντοπίζεται στον Κόλπο Φάντυ του Καναδά», σημειώνει ο Paul Taylor. Και καταλήγει: «Η μαθητική τάξη είναι ένα πλούσιο οικοσύστημα διαφορετικών ικανοτήτων, πνευματικών αντιλήψεων και ιδιοσυγκρασιών. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να επιτρέπει σε κάθε ετερόκλητη ομάδα μαθητών να προσεγγίζει τα μαθηματικά δημιουργικά, με τον ίδιο ενθουσιασμό και το πάθος που οι μαθητές ξεκινούν, στο μάθημα της λογοτεχνίας, τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος.

Πηγή: The Conversation