Αναρτήθηκε σε 15 Μαΐου, 2017 κατηγορία: Ειδήσεις | Tags: Hiroshi Kawan, Υπολογιστές, Ψηφιακή Τέχνη

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

Η φράση του Γερμανού εικαστικού Γιόζεφ Μπόις ότι «κάθε άνθρωπος είναι καλλιτέχνης» είναι αρκετά επίκαιρη στην ψηφιακή εποχή, αφού ο καθένας από εμάς, με τη βοήθεια των νέων τεχνολογικών εργαλείων, μπορεί να εκφραστεί καλλιτεχνικά. Κι αν έχει ταλέντο, ίσως να μπορέσει να δημιουργήσει με σχετική ευκολία κάποια σημαντικά έργα τέχνης.

Τι σήμαινε όμως ο όρος ψηφιακή τέχνη πριν από 50 χρόνια; Πρώτα απ ‘όλα η δημιουργία ψηφιακής τέχνης απαιτούσε πρόσβαση σε τεράστιους και δύσχρηστους υπολογιστές που ο ένας μόνο από αυτούς γέμιζε ένα ολόκληρο δωμάτιο. Επιπλέον, ο χειριστής έπρεπε να έχει ειδικές τεχνικές γνώσεις για να μπορέσει να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του υπολογιστή. Ένας από τους πρωτοπόρους της ψηφιακής τέχνης υπήρξε ο Γιαπωνέζος φιλόσοφος Hiroshi Kawano (1925 -2012). Ήταν από τους πρώτους δημιουργούς που πειραματίστηκε με την ψηφιακή τέχνη, δημιουργώντας έργα που ανακαλούσαν τη γεωμετρική τέχνη και την χρωματική ευφορία των έργων του Ολλανδού ζωγράφου Πίετ Μόντριαν.

Δεν είναι τυχαίο που ο φιλόσοφος Hiroshi Kawano προσέγγισε μέσα από τους πρώτους υπολογιστές την τέχνη του Μόντριαν. Ο Ολλανδός ζωγράφος αναζητούσε επίσης με πάθος την ένωση της ζωγραφικής με τη φιλοσοφία και τους προσωπικούς του στοχασμούς.

Θεοί και άνθρωποι

Με ποιο τρόπο δημιουργούσε, όμως, τα δικά του έργα ο Γιαπωνέζος φιλόσοφος ; Αρχικά έγραφε τα προγράμματα σε σύνθετες γλώσσες υπολογιστών. Στη συνέχεια έπρεπε να τα μεταφέρει σε εκατοντάδες κάρτες για να τροφοδοτήσει τον τεράστιο υπολογιστή. Ήταν μια επίπονη διαδικασία που απαιτούσε τη γνώση και τον συνδυασμό σύνθετων μαθηματικών αλγορίθμων. Αν και ο Kawano είχε προκαθορίσει τον τρόπο εμφάνισης της κάθε εικόνας στον υπολογιστή, το αποτέλεσμα στην εκτύπωση ήταν μάλλον απρόβλεπτο.

«Ένας ψηφιακός καλλιτέχνης πρέπει να είναι προγραμματιστής και να γνωρίζει λεπτομερώς την υπολογιστική συμπεριφορά της μηχανής του για να μπορέσει να τη διδάξει να δημιουργεί έργα τέχνης», σημείωνε ο Hiroshi Kawano σε ένα από κείμενά του. «Εκείνος που δημιουργεί τελικά το έργο δεν είναι ο καλλιτέχνης αλλά ο ίδιος ο υπολογιστής. Ο καλλιτέχνης βοηθά απλώς τον υπολογιστή να ενεργεί ως προγραμματιστής. Αυτή η διαδικασία παραπέμπει, αν προτιμάτε, σε έναν Θεό που ελέγχει και καθοδηγεί έναν ζωγράφο για να δημιουργήσει ένα έργο τέχνης. Μοιάζει με έναν ανώτερο δημιουργό που προγραμματίζει τη δραστηριότητα ενός ανθρώπινου όντος».

Πηγή : Open Culture