Thales + Friends

Σωτήρης Τσαφούλιας: «Όταν αγαπάς κάτι πολύ, δεν υπάρχουν δυσκολίες»

Αναρτήθηκε σε 9 Φεβρουαρίου, 2017 κατηγορία: Συνεντεύξεις

Από τον Γιώργο Καρουζάκη

Η ταινία « Έτερος Εγώ », η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Σωτήρη Τσαφούλια που προβάλλεται αυτή την εποχή στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες, είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα ελληνικού αστυνομικού θρίλερ. Συνδυάζει το μυστήριο με το σασπένς, τη σκοτεινή ατμόσφαιρα των ταινιών του είδους με τη μαθηματική σκέψη και τους φίλιους αριθμούς του Πυθαγόρα.

Η ιστορία της ταινίας εκτυλίσσεται στην Αθήνα του 2015, όταν ο καθηγητής εγκληματολογίας Δημήτρης Λαΐνης ( Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης ) αναλαμβάνει να λύσει το μυστήριο που κρύβεται πίσω από πέντε δολοφονίες με κοινά χαρακτηριστικά. Τελικά, σύμμαχοι του ήρωα στη δύσκολη αποστολή του αποδεικνύονται οι φίλιοι αριθμοί του Πυθαγόρα κι ένας καθηγητής μαθηματικών, τον οποίο υποδύεται ο γνωστός Γάλλος ηθοποιός François Cluzet.

Την ερχόμενη Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου στις 7 το απόγευμα, ο σκηνοθέτης της ταινίας μαζί με τον συγγραφέα και μαθηματικό Τεύκρο Μιχαηλίδη θα συζητήσουν στο Μουσείο Ηρακλειδών της Αθήνας (Ηρακλειδών 16, Θησείο) για την ευτυχή αν και ανοίκεια συνάντηση μαθηματικών και κινηματογράφου. Ο Τεύκρος Μιχαηλίδης θα αφηγηθεί την ιστορία αυτής της συνάντησης, από τις μαυρόασπρες ταινίες του Mεσοπολέμου μέχρι σήμερα, μπροστά και πίσω από την οθόνη, ενώ ο Σωτήρης Τσαφούλιας θα αναφερθεί στη σχέση του με την Πυθαγόρεια σκέψη και την έμπνευσή του να τη μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη. Με αυτή την ευκαιρία, ο σκηνοθέτης απαντά στις ερωτήσεις μας.

  • Ποιο ήταν το έναυσμα για τη δημιουργία αυτής της ταινίας;

Υπήρξε ένα περιστατικό στο παρελθόν που είχε να κάνει με αυτό που συμβαίνει στην έναρξη της ταινίας (δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να πω περισσότερες λεπτομέρειες, θα ήταν spoiler) και αρκετά χρόνια αργότερα, όταν ανακάλυψα και έμαθα το θεώρημα του Πυθαγόρα που αναφέρεται στο Έτερος Εγώ, έκανα το συνειρμό και έγραψα το σενάριο.

  • Πώς προέκυψε η επιθυμία να δημιουργήσετε ένα αστυνομικό θρίλερ με μαθηματικό θέμα και φιλοσοφικές προεκτάσεις;

Είχα την ατυχία να μην έχω καθηγητή τον Τεύκρο Μιχαηλίδη στα σχολικά μου χρόνια, έτσι τα μαθηματικά άρχισαν να μου αρέσουν πολύ αργότερα, τη στιγμή που διαπίστωσα τη μαγεία και την περιπέτεια που κρύβουν μέσα τους. Η αγάπη μου για τα μαθηματικά μεγάλωσε ακόμα περισσότερο όταν συνειδητοποίησα πόσα κοινά στοιχεία έχουν με τον κινηματογράφο. Με γοητεύει ο τρόπος που και τα δύο αποδέχονται την αντίφαση. Ο άφοβος χειρισμός του αβέβαιου και η τολμηρή τους διείσδυση στην πιθανότητα της πραγματικότητας. Σε ό,τι αφορά το μαθηματικό θέμα με τις φιλοσοφικές προεκτάσεις, νομίζω πως ο ίδιος ο Πυθαγόρας τα συνέδεσε πρώτος. Mε τον Πυθαγόρα και τη σχολή του έρχονται να διασταυρωθούν τόσο η αναζήτηση της ερμηνείας του κόσμου όσο και μια πρακτική φιλοσοφία, η οποία αναζητά μια ηθική για το νόημα της ζωής και του θανάτου.

  • Ο Πυθαγόρας και οι φίλιοι αριθμοί του έχουν έναν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορία σας. Ποια είναι η ιδιαίτερη σημασία αυτής της επιλογής;  

Πάνω σε αυτή την επιλογή βασίζεται όλη η ανάπτυξη της ιστορίας. Δεν μπορώ, δυστυχώς, να πω περισσότερα, χωρίς να προδώσω σχεδόν ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη του έργου. Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα τη δίνει η ταινία.

  • Έχετε πει ότι η ταινία σας φωτίζει την τρομερή αταξία που κρύβουμε μέσα μας και συνδέεται με αξίες όπως η πίστη και η φιλία. Ήταν εύκολο να προσεγγίσετε αυτά τα θέματα στα όρια ενός αστυνομικού φιλμ;

Συνήθως αποφεύγω να απαντώ για τα νοήματα της ταινίας. Στην τέχνη και ειδικά στον κινηματογράφο δεν θα έπρεπε να υπάρχουν λυσάρια. Ό,τι πει η ταινία στην ψυχή και στο μυαλό του κάθε ανθρώπου, αυτή είναι και η αλήθεια της. Σε ό,τι αφορά την ευκολία ή μη στη προσέγγιση της ιστορίας στα όρια ενός αστυνομικού φιλμ, νομίζω πως η ιστορία επιβάλλει το είδος, επομένως η ανάπτυξη έγινε στα όρια που επέβαλε το θέμα.

Ένας αντιήρωας που βλέπει τον κόσμο διαφορετικά

  • Ο βασικός ήρωας του φιλμ (Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης), ο οποίος προσπαθεί να λύσει το μυστήριο των εγκλημάτων, μοιάζει αρκετά εσωστρεφής και με κάποιες δυσκολίες στην επικοινωνία του με τον κόσμο. Συνδέονται αυτά τα χαρακτηριστικά του ήρωά σας με την αφήγηση της ιστορίας;

Όταν φτιάχναμε τον χαρακτήρα μαζί με τον Πυγμαλίωνα αποφασίσαμε ότι θα θέλαμε ο ήρωάς μας να είναι κάποιος με τον οποίο το κοινό μπορεί να ταυτιστεί. Στην ουσία φτιάξαμε έναν αντιήρωα. Η χρήση του συνδρόμου Asperger, το οποίο έχει ο ήρωάς μας, μπήκε σαν συνθήκη γιατί θέλαμε να δείξουμε σε όσους έχουν το συγκεκριμένο σύνδρομο αλλά και σε όσους έχουν στο οικογενειακό τους περιβάλλον ανθρώπους που έχουν (δεν λέω πάσχουν) σύνδρομο Asperger ότι οι άνθρωποι αυτοί, αν βρουν με σωστή καθοδήγηση την κλίση τους, μπορούν να διαπρέψουν όπως όλοι, και τολμώ να πω, πολύ καλύτερα από άλλους. Όπως ακριβώς και ο ήρωας της ταινίας.

Το Σύνδρομο Asperger είναι μια διαταραχή του φάσματος του αυτισμού που συνοδεύεται κυρίως από δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση. Πολλοί άνθρωποι έχουν λάθος εικόνα για το συγκεκριμένο σύνδρομο. Οι έχοντες Asperger βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά απ’ ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, λόγω των ασυνήθιστων αντιδράσεών τους σε ερεθίσματα όπως είναι το φως και ο ήχος. Μπορούν να κατανοήσουν πολλαπλά επίπεδα σημασίας στις λέξεις, δεν διακατέχονται από σεξιστικά ή ρατσιστικά αισθήματα, δεν χειραγωγούν τους ανθρώπους, αλλά μιλούν με ειλικρίνεια και γνησιότητα.

  • Το αστυνομικό θρίλερ, αν και αρκετά αγαπητό είδος, δεν θα λέγαμε ότι ευδοκιμεί στη χώρα μας. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε στην ολοκλήρωση του φιλμ;

Όταν αγαπάς κάτι πολύ, δεν υπάρχουν δυσκολίες. Υπάρχουν προκλήσεις. Προκλήσεις που πρέπει να ξεπεράσεις ή να αντιμετωπίσεις για να φτάσεις εκεί που θες. Οι άνθρωποι που καταφέρνουν αυτό που θέλουν στη ζωή τους δεν είναι αναγκαστικά ικανότεροι ή εξυπνότεροι από τους άλλους. Απλώς, θεωρούν εφικτό εκείνο που οι άλλοι θεωρούν ανέφικτο και δεν το προσπαθούν καν.

Η συνεργασία με τον François Cluzet

  • Υπάρχει ένα κινηματογραφικό είδος που σας ενδιαφέρει ειδικότερα ή σας κινητοποιεί περισσότερο η δύναμη μιας ιστορίας από το είδος που ανήκει;

Όταν γράφω ένα σενάριο μοναδική μου επιρροή είναι η αλήθεια της ιστορίας που αφηγούμαι και ο λόγος για τον οποίο θέλω να μοιραστώ αυτή την ιστορία με τον υπόλοιπο κόσμο. Με κινητοποιεί η δύναμη της ιστορίας, όχι το είδος, και αυτό φαίνεται αν δείτε την πρώτη μου ταινία σε σχέση με τη δεύτερη.

  • Γιατί επιλέξατε τον Γάλλο ηθοποιό François Cluzet για τον ρόλο του μαθηματικού; Πώς ήταν η συνεργασία μαζί του;

Από την πρώτη στιγμή που έγραψα το σενάριο, τον συγκεκριμένο ρόλο ήθελα να τον παίξει ξένος ηθοποιός, για λόγους κυρίως αλληγορικούς. Ένας Έλληνας που βρίσκεται σε αδιέξοδο και στρέφεται σε έναν ξένο για να του πει αυτό που θα έπρεπε να ξέρει σαν Έλληνας. Ο François Cluzet είναι από τους πλέον αγαπημένους μου ηθοποιούς και το ότι δέχτηκε να συμμετάσχει στην ταινία, αλλά και ο ενθουσιασμός με τον οποίο το έκανε, ήταν τεράστια τιμή και χαρά για όλους μας. Ήταν, επίσης, ένας τρόπος να μοιραστώ με τον κόσμο την πίστη ότι κανένα όνειρο δεν είναι άπιαστο.

Είναι μια εμπειρία πραγματικά τόσο μοναδική που δεν χωράει σε λέξεις. Η ευγένεια, η ταπεινότητά του, η δεκτικότητά του και ο επαγγελματισμός του είναι κάτι το αδιανόητο. Στην πρώτη μας συνάντηση θυμάμαι, μου είχε πει το εξής: « Όταν αποφασίσω να παίξω σε μία ταινία, παύω να είμαι ο François Cluzet. Γίνομαι μια μπογιά στη παλέτα του σκηνοθέτη, ώστε να πάρει όσο χρώμα θέλει και να φτιάξει τον πίνακά του». Μια άλλη φράση του, που θα θυμάμαι για πάντα, ήταν η απάντηση που έδωσε στην ερώτηση γιατί έγινε ηθοποιός: «Γιατί μία ζωή δεν είναι αρκετή».

© Copyright 2001-2017 Θαλής + Φίλοι.

designed & developed by ELEGRAD