Αναρτήθηκε σε 6 Οκτωβρίου, 2016 κατηγορία: Ειδήσεις | Tags: Άγχος, εκπαίδευση, μαθηματικά

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

H Jessica Deshler, καθηγήτρια Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο West Virginia, έχει βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωπη με το άγχος των φοιτητών της για τα Μαθηματικά, την αρνητική συναισθηματική αντίδραση ενός ατόμου όταν χρειάζεται να κατανοήσει και να εφαρμόσει μαθηματικές πράξεις για να λύσει ένα πρόβλημα. Γνωρίζει καλά το βλέμμα πανικού των φοιτητών της, την αποστροφή τους στο μάθημα, την έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό τους και στους άλλους.

Η ίδια επισημαίνει ότι οι εκπαιδευτικοί κάθε βαθμίδας πρέπει να είναι ικανοί να αναγνωρίζουν τα σημάδια αυτά στους μαθητές τους, και να βρίσκουν τρόπους διδασκαλίας που μειώνουν το άγχος. Οφείλουν, όπως σημειώνει, να βοηθούν τους σπουδαστές να οικοδομούν σχέσεις εμπιστοσύνης με τον καθηγητή και με το γνωστικό αντικείμενο των Μαθηματικών, ώστε να ολοκληρώνουν με επιτυχία τις σπουδές τους.

Υπάρχουν, όμως, συγκεκριμένοι τρόποι βοήθειας που μπορούν να εφαρμοστούν και να είναι αποτελεσματικοί σε κάθε περίπτωση άγχους ξεχωριστά; H Jessica Deshler απαντά καταφατικά. Πιστεύει ότι μπορεί ένας καθηγητής να ελαττώσει το άγχος των σπουδαστών του για τα Μαθηματικά. Ας δούμε μαζί ορισμένες από τις προτάσεις της.

Πρώτα απ΄όλα προτείνει στους εκπαιδευτικούς να ενθαρρύνουν τη συλλογική εργασία. Η συμμετοχή σε ομάδες δίνει την ευκαιρία στους μαθητές να ανταλλάσσουν απόψεις, να εξηγούν μεταξύ τους τα προβλήματα και να αποσαφηνίζουν αρκετές ιδέες με διαφορετικούς τρόπους. Επιπλέον, η ομαδική εργασία μπορεί να ενισχύσει την πίστη ενός ατόμου ότι έχει την ικανότητα να λύσει ένα πρόβλημα. Συχνά, η μείωση του άγχους για τα Μαθηματικά επιτυγχάνεται με την ομαδική εργασία, την ανταλλαγή και τη σύγκριση των ιδεών και των αποτελεσμάτων ενός προβλήματος, ενώ μεγιστοποιείται στις μοναχικές προσπάθειες.

Η ίδια αναφέρεται, επίσης, στη σημασία που έχει το λάθος στη διαδικασία της μάθησης. Οι μαθητές δεν εξελίσσονται όταν φοβούνται τα σφάλματά τους. Καλό είναι να μάθουν να τα αντιμετωπίζουν ως ευκαιρίες για μάθηση. Για αυτό και δεν πρέπει κάποιος να τους παρηγορεί ή να τους επιπλήττει όταν κάνουν λάθη, αλλά να τους εξηγεί πώς μπορούν να μάθουν από αυτά. Ένας πρακτικός τρόπος να γίνει αυτό είναι να επισημαίνεται, για παράδειγμα, στους μαθητές γιατί σε αυτό το πρόβλημα οδηγήθηκαν στη λανθασμένη λύση. Και να γίνεται κατανοητό, στη συνέχεια, πώς ακριβώς έφτασαν εκεί και πώς μπορούν, αν σκεφτούν διαφορετικά, να προσεγγίσουν τη σωστή λύση.

Κλειδί για τη μείωση του άγχους των μαθητών, σύμφωνα με την Deshler, είναι η διαρκής επικοινωνία, και η ανταλλαγή απόψεων με τους μαθητές, οι συχνές ασκήσεις μέσα στην τάξη, καθώς και οι προσπάθειες παρουσίασης διαφορετικών τρόπων προσέγγισης κάθε προβλήματος.

Πηγή: Blog/Mathematical Association of America