Αναρτήθηκε σε 11 Σεπτεμβρίου, 2013 κατηγορία: Ειδήσεις | Tags: George A. Miller, Ανθρώπινη μνήμη, Αριθμοί

Αναφερόμαστε συχνά στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, έχουμε τις επτά ημέρες της εβδομάδας, κάποιοι έχουν διασχίσει τις «επτά θάλασσες», ενώ αρκετές φορές μνημονεύουμε τα επτά θαύματα του κόσμου και τις επτά ημέρες της δημιουργίας. Ο αριθμός επτά μοιάζει να έχει μια μεγάλη ιστορική, πολιτιστική και θρησκευτική σημασία στη συνείδησή μας.

Η παρουσία και η επανάληψή του είχε εντυπωσιάσει τόσο πολύ και τον πρωτοπόρο στον τομέα της γνωστικής ψυχολογίας, George A. Miller, που έγραψε το 1956 για το 7 : «Το πρόβλημά μου είναι ότι με καταδιώκει ένας ακέραιος αριθμός».

O Miller θέλησε να να αποκαλύψει, μέσα από διαφόρων ειδών πειράματα, πώς το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να διατηρεί στη βραχυπρόθεσμη, μικρής διάρκειας μνήμη του, πληροφορίες που αποτελούνται από επτά στοιχεία.

Από εκείνη την εποχή, που ο Miller ισχυριζόταν ότι η βραχυπρόθεσμη μνήμη του ανθρώπου συγκρατεί μέχρι επτά στοιχεία πριν αρχίσει να ξεχνά, η γνώση μας για τη μνήμη έχει βελτιωθεί. Είναι πλέον κατανοητό ότι η ικανότητα της βραχυπρόθεσμης μνήμης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας, της προσοχής μας και του είδους των πληροφοριών που καλούμαστε να απομνημονεύσουμε.

Για παράδειγμα, μεγάλες λέξεις όπως «ονοματοποιία» και «ανταποδοτικότητα» καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο μνήμης από σύντομες λέξεις, όπως η «γάτα» και η «μπάλα». Έχουμε αρχίσει να κατανοούμε τη διαδικασία οργάνωσης μεμονωμένων πληροφοριών – τις συλλαβές μιας λέξης ή μια αφηρημένη έννοια- σε διατάξεις που αποκαλύπτουν ευρύτερα νοήματα και να γνωρίζουμε ότι η ικανότητά μας να απομνημονεύουμε πληροφορίες μειώνεται καθώς τα κομμάτι κάθε πληροφορίας γίνεται πιο περίπλοκο.

Οι ψυχολόγοι πιστεύουν, σήμερα, ότι μπορούμε να θυμόμαστε περίπου τέσσερα κομμάτια πληροφοριών τη φορά, περίπου έξι γράμματα, πέντε μονοσύλλαβες λέξεις και επτά αριθμούς. Όσο για την καταδίωξη του Miller από τον αριθμό 7, μάλλον οφειλόταν σε κάποια σύμπτωση.

Πηγή : The New York Times