Αναρτήθηκε σε 31 Ιουλίου, 2012 κατηγορία: Ειδήσεις

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

Η μουσική βιομηχανία δεν έκρυψε ποτέ την αγωνία της για το καινούργιο. Κάθε νέα μπάντα, κάθε νέα κυκλοφορία άλμπουμ, συντηρεί, με ποικίλους τρόπους, την παλιά υπόσχεση του μοντερνισμού για το καινούργιο και τη ρήξη με το παρελθόν.

Ακόμα και σήμερα, όμως, που η τεχνολογία έχει πολλαπλασιάσει την ψευδαίσθηση της αδιάκοπης εξέλιξης, με τις πληροφορίες να ανανεώνονται, ανά δευτερόλεπτο, πριν καταναλωθούν, υπάρχει περιθώριο για πιο νηφάλιες προσεγγίσεις της πραγματικότητας.

Η ενδιαφέρουσα έρευνα που δημοσιεύει, αυτές τις μέρες, το επιστημονικό περιοδικό Nature, με αντικείμενό της την εξέλιξη της δυτικής ποπ μουσικής, αποκαλύπτει ότι η πραγματική ανανέωση του μουσικού είδους είναι πολύ μικρότερη από αυτή που φανταζόμαστε.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα δημοφιλή είδη μουσικής δεν έκαναν θεαματικά άλματα εξέλιξης τα τελευταία 50 χρόνια. Πώς έφτασαν σε αυτό το συμπέρασμα και σε ποια στοιχεία βασίστηκε η έρευνά τους ;

Ακόμα κι αν η αντίληψή σας περί νέου είναι διαφορετική από εκείνη των ερευνητών, τα συμπεράσματά τους έχουν αρκετό ενδιαφέρον. Με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας, που επιτρέπει πια την επεξεργασία και την ανάλυση χιλιάδων πληροφοριών, μελέτησαν γύρω στις 500.000 ηχογραφήσεις που έγιναν από το 1955 μέχρι το 2010. Ανάμεσά τους τα δημοφιλέστερα είδη μουσικής: η ποπ, η ροκ, το χιπ χοπ, το χέβι μέταλ και η ηλεκτρονική μουσική.

Η έρευνά τους στα μουσικά είδη εξέτασε τα μοτίβα, την περιοδικότητα ή τις μεταβολές κάποιων στοιχείων- πολλά από αυτά είναι δάνεια από την κλασική μουσική παράδοση- και τον τρόπο δόμησής τους. Η μελέτη τέτοιου είδους πληροφοριών ανοίγει το δρόμο για να ερευνηθεί διεξοδικότερα η οργάνωση, η δομή και η δυναμική της μουσικής. Γεγονός που θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε καλύτερα, όχι μόνο τον μαγικό κόσμο της μουσικής αλλά και τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Οι πιο εντυπωσιακές, πάντως, αλλαγές που εντοπίστηκαν από τους ερευνητές και αφορούν την εξέλιξη των μουσικών ειδών συνδέονται με την περιστολή των μεταβολών του τονικού ύψους, την ομογενοποίηση της ηχοχρωματικής παλέτας και την ενδυνάμωση της έντασης του ήχου.

Αν θεωρήσουμε, λοιπόν, ότι τα παραπάνω είναι τα νέα χαρακτηριστικά της ποπ μουσικής, μια παλιά μελωδία θα μπορούσε κάλλιστα να ακουστεί φρέσκια και σύγχρονη, αν αποτελείτο από απλές αρμονικές προόδους, αλλάζαμε την ενορχήστρωση της, και αυξάναμε τη μέση ένταση του ήχου της.

Πηγή : nature.com