Αναρτήθηκε σε 23 Μαΐου, 2012 κατηγορία: Ειδήσεις

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

Κάποτε η παχυσαρκία ήταν πρόβλημα μόνο του ανεπτυγμένου κόσμου, αλλά σήμερα έχει πάρει τη μορφή παγκόσμιας επιδημίας.

Τα αίτια αυτής της ανησυχητικής εξέλιξης εντοπίζονται, προφανώς, στην αύξηση της προσφοράς και της κατανάλωσης τροφίμων.

Υπάρχουν κάποια ερωτήματα τα οποία σχετίζονται με την αλλαγή βάρους που δεν βρίσκουν απάντηση, ούτε σε κάποιο εργαστήριο, επειδή δεν είναι εύκολο να απομονώσεις έναν άνθρωπο για αρκετό καιρό και να παρακολουθείς το βάρος του, ούτε και έξω από αυτό, λόγω της αδυναμίας που υπάρχει για να καταγραφούν αξιόπιστα οι διατροφικές του συνήθειες.

Μαθηματικά μοντέλα που βασίζονται στις διαφορικές εξισώσεις βοηθούν, σύμφωνα με πρόσφατες ανακοινώσεις, να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο με τη λεπτομερή ανάλυση της σχέσης που αναπτύσσεται ανάμεσα στην τροφή που λαμβάνει κάποιος, στο μεταβολισμό του και την αλλαγή βάρους.

Οι προβλέψεις των μαθηματικών μοντέλων ταιριάζουν τα υπάρχοντα δεδομένα και εξηγούν γιατί είναι δύσκολο να ελατώσσει κάποιος τα κιλά του και γιατί οι παχύσαρκοι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς από άλλους στην αύξηση του σωματικού τους βάρους.

Οι ερευνητές εξετάζουν επίσης, γιατί όσοι κάνουν δίαιτα σταθεροποιούν το βάρος τους ύστερα από μερικούς μήνες και το αυξάνουν με πιο αργούς ρυθμούς. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι ο μεταβολισμός τους επιβραδύνεται για να συγχρονιστεί με τη μικρότερη κατανάλωση τροφής.

Τα μαθηματικά μοντέλα παρουσιάζουν την πρόσληψη τροφής και την κατανάλωση ενέργειας ως ένα δυναμικό σύστημα στο οποίο η σταθεροποίηση του βάρους εμφανίζεται πάρα πολύ αργότερα. Αιτία αυτής της εξέλιξης είναι ο συνδυασμός του πιο αργού μεταβολισμού και η χαλάρωση της δίαιτας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι παραμένουν κατά προσέγγιση σταθεροί στη δίαιτά τους, άρα η διάρκεια και η συνέπεια σε ένα διατροφικό πρόγραμμα επηρρεάζει την αύξηση ή τη μείωση των κιλών τους. Τα καλά νέα είναι ότι κάθε απώλεια 10 θερμίδων την ημέρα, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, μεταφράζεται σε ένα κιλό απώλειας βάρους σε τρία χρόνια, με περίπου το μισό κιλό να χάνεται τον πρώτο χρόνο.

Πηγή: American Mathematical Society