Αναρτήθηκε σε 15 Μαΐου, 2012 κατηγορία: Ειδήσεις

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

Η συλλογική κίνηση, οι συγχρονισμένες, σχεδόν χορογραφικές κινήσεις που παρατηρούνται σε πολλά είδη ζώων, κυρίως σε σμήνη πουλιών στον ουρανό και σε κοπάδια ψαριών στο βυθό, είναι ένα φαινόμενο αξιοθαύμαστο.

Αν σκεφτούμε επίσης, ότι πουλιά και ψάρια, διατηρώντας τη συνοχή τους, βρίσκουν καθώς κινούνται τροφή και αποφεύγουν αρπακτικά, χωρίς αρχηγούς και χωρίς την επίγνωση όλων, παρά μόνο λίγων μελών της ομάδας, για τη συμπεριφορά τους.

Ερευνητές με τη βοήθεια διανυσματικών αναλύσεων αλλά και της Στατιστικής οδηγήθηκαν στην ανακάλυψη των βασικών αρχών αυτής της συμπεριφοράς: τα μέλη της ομάδας διατηρούν μια ελάχιστη απόσταση από τους γείτονές τους, καθώς ευθυγραμμίζονται μαζί τους.

Στοιχεία που μας βοηθούν να εξηγήσουμε, για παράδειγμα, τους σχηματισμούς των πουλιών, όπως αυτούς που παρατηρούμε συχνά στον ουρανό.

Η συλλογική κίνηση εκτός από εντυπωσιακή μπορεί να αποβεί μοιραία ή δαπανηρή, αν θυμηθούμε τα σμήνη από καταστροφικές ακρίδες.

Επιπλέον, πολλές άλλες ομάδες ζώων παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες στους επιστήμονες που ειδικεύονται στην ανάλυση της Δυναμικής των Ομάδων: κάποια μέλη της ομάδας είναι μικρά, ενώ οι ομάδες που συμμετέχουν είναι τεράστιες.

Συνεπώς, στα μοντέλα που δημιουργούν οι ερευνητές, οι υπολογισμοί θα πρέπει να γίνουν σε πολύ διαφορετικές κλίμακες και οι τελικές εξισώσεις που θα προκύψουν να λυθούν αριθμητικά, εξαιτίας του τεράστιου αριθμού των ζώων που εκπροσωπούνται.

Τα συμπεράσματα της έρευνας θα βοηθήσουν, εκτός των άλλων, στην αντιμετώπιση επιδρομών από καταστροφικά έντομα, όπως είναι οι ακρίδες, αλλά και στην επιτάχυνση του ρυθμού με τον οποίο κινούνται οι άνθρωποι στις πόλεις.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα μυρμήγκια δε χάνουν ποτέ χρόνο στο μποτιλιάρισα!

Πηγή: American Mathematical Society