Αναρτήθηκε σε 15 Φεβρουαρίου, 2009 κατηγορία: Διαλέξεις, Σεμινάρια

Συντάκτης: Απόστολος Δοξιάδης

O όρος “απόδειξη” χρησιμοποιείται από δύο επαγγελματικές τάξεις: τους μαθηματικούς και τους δικηγόρους.

Και ενώ οι δεύτεροι κατά κανόνα θαυμάζουν τους πρώτους και καμαρώνουν συχνά ότι ακολουθούν τη συλλογιστική τους, οι πρώτοι, πιστοί μαθητές του Πλάτωνα, θεωρούν τη νομική σκέψη το άκρο αντίθετο της μαθηματικής, παράδειγμα προς αποφυγήν, το άκρον άωτον της πλάνης.

Κι όμως, η ρητορική του δικανικού λόγου είναι απευθείας απόγονος της αρχαίας ελληνικής τέχνης της πειθούς. Και αν οι μαθηματικοί γνώριζαν λίγα περισσότερα για τη γέννηση του δικού τους τρόπου σκέψης, θα άρχιζαν να βλέπουν τους δικηγόρους με περισσότερο σεβασμό: γιατί τους οφείλουν πολύ περισσότερα από ό,τι φαντάζονται…

Το κείμενο αυτό είναι η περίληψη μίας ομιλίας του Aπόστολου Δοξιάδη που δώθηκε στο πλαίσιο της εκδήλωσης Σεμινάρια για την Μέση Εκπαίδευση.