Αναρτήθηκε σε 2 Σεπτεμβρίου, 2015 κατηγορία: Άρθρα, Ειδήσεις | Tags: Évariste Galois, Λογοτεχνία, μαθηματικά

Συντάκτης: Γιώργος Καρουζάκης

«Σε ηλικία δεκαπέντε ετών ανακάλυψε τα μαθηματικά, στα δεκαοχτώ του χρόνια τα οδήγησε σε μια καινούργια επαναστατική πορεία, και είκοσι χρονών άφησε την τελευταία του πνοή σε μια μονομαχία, που ξεκίνησε από έναν ανεκπλήρωτο έρωτα. Γνώρισε τον Raspail, τον Nerval, τον Dumas, τον Gauchy, την Ιουλιανή Επανάσταση και τη μοναξιά της φυλακής, το θαύμα της ύστατης νύχτας, τον έρωτα, και τον θάνατο το ξημέρωμα στο λιβάδι. Αυτή η σύντομη, σαν την αστραπή ζωή, που ήταν ένα βασανισμένο κρεσέντο στον ρυθμό που έδινε το τύμπανο των ξέφρενων παθών, αποκαλύπτεται εδώ».

Το απόσπασμα προέρχεται από μια ενδιαφέρουσα βιογραφία που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό στη Γαλλία. Πρόκειται για το βιβλίο Évariste (Εκδόσεις Gallimard), το δεύτερο πόνημα του εικοσιοχτάχρονου Γάλλου συγγραφέα François-Henri Désérable. Στο βιβλίο παρουσιάζεται με ζωηρό τρόπο ο βίος του Γάλλου μαθηματικού Évariste Galois (1811- 1832), ο οποίος, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισε στη σύντομη ζωή του, κατάφερε να αλλάξει την πορεία της μαθηματικής επιστήμης.

Ο Évariste Galois, γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1811 στo Bourg-la-Reine, σημερινό προάστιο του Παρισιού. Γρήγορα φάνηκαν η έφεση και οι εξαιρετικές ικανότητές του στα μαθηματικά. Γεγονός που τού επέτρεψε να εισαχθεί με υποτροφία στο φημισμένο Βασιλικό Κολέγιο Louis-le-Grand. Καθώς μεγάλωνε, το ενδιαφέρον και η συστηματική ενασχόλησή του με τη μαθηματική επιστήμη συμπορεύτηκε με μια σειρά από δυσκολίες που κορυφώθηκαν με τον πρόωρο θάνατό του, από μια σφαίρα στο στομάχι, το ξημέρωμα της 30ής Μαΐου του 1832. H θανατηφόρα διένεξη που είχε με δύο άντρες πυροδοτήθηκε από τον ανεκπλήρωτο έρωτα του για τη νεαρή Στεφανί ντυ Μοτέλ, που συνάντησε στο σανατόριο που νοσηλευόταν.

Η απελπισία, η απόγνωση, το αίσθημα της αδικίας συνόδευαν τον Galois σε όλη τη διάρκεια της ζωής του μέσα από μια σειρά δραματικών γεγονότων: οι δύο αποτυχημένες προσπάθειές του να εισαχθεί στην École Polytechnique, η αυτοκτονία του πατέρα του, η αδυναμία των μαθηματικών της εποχής του να κατανοήσουν τις ιδιοφυείς εργασίες που είχε υποβάλει στην Ακαδημία των Επιστημών, η φυλάκισή του για τις δημοκρατικές του ιδέες την εποχή των ταραγμένων χρόνων και των συγκρούσεων στη Γαλλία των πρώτων δεκαετιών του 19ου αιώνα.

H προσφορά του Évariste Galois στα μαθηματικά αναγνωρίστηκε μετά τον θάνατό του, μέσα από τις σημειώσεις που διασώθηκαν και συγκρότησαν τη Θεωρία Γκαλουά, τον κλάδο της άλγεβρας που συνδέει τη θεωρία σωμάτων με τη θεωρία ομάδων και με εφαρμογές που εκτείνονται σήμερα σε αρκετούς επιστημονικούς τομείς, από τη γενετική και τη γλωσσολογία ως την κρυσταλλογραφία.

Ο συγγραφέας François-Henri Désérable, στο περιεκτικό βιβλίο των 165 σελίδων και των 20 κεφαλαίων, όσα και τα χρόνια που έζησε ο μαθηματικός, δεν θέλησε να αναδείξει λεπτομερώς τη μαθηματική ιδιοφυΐα του Galois. Πλησιάζει, όμως, τη ζωή του όπως αρμόζει σε έναν αρχετυπικό, τραγικό ήρωα, δικαιώνοντας τους χαρακτηρισμούς που τον αποκαλούν Μότσαρτ της Άλγεβρας και Ρεμπώ των αριθμών, και σκιαγραφεί με ζωηρά χρώματα το πορτραίτο μιας ιδιοφυΐας που διέσχισε τον κόσμο με θάρρος, αναίδεια και κοφτερό μυαλό.