Thales + Friends

Η απόλαυση του κειμένου στην υπηρεσία της διδασκαλίας των Μαθηματικών

Αναρτήθηκε σε 1 Ιανουαρίου, 2010 κατηγορία: Γνώμες

Συντάκτης: Κατερίνα Καλφοπούλου

595514711ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το μάθημα των Μαθηματικών στο Λύκειο, με τη στείρα φορμαλιστική μορφή του, αποτελούσε και αποτελεί τον εφιάλτη μιας μεγάλης μερίδας μαθητών, οι οποίοι αδυνατώντας να αντιληφθούν τη λειτουργία των μαθηματικών τύπων και των μεταβλητών που υπεισέρχονται σ’ αυτούς, πολύ δε περισσότερο τις τεχνολογικές, φιλοσοφικές, οικονομικές, κοινωνικές και λοιπές πρακτικές στις οποίες οι τύποι αυτοί βρίσκουν εφαρμογή, συχνά εκφράζουν διαμαρτυρίες όπως: «και πού θα τα χρειαστώ εγώ αυτά τα Μαθηματικά;» ή «γιατί πρέπει να τα μάθω;». Τέτοιες στάσεις αμφισβήτησης και αρνητισμού χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης και ιδιαίτερων ελιγμών, από την πλευρά του εκπαιδευτικού, προκειμένου να επιτευχθεί ένα καλό αποτέλεσμα. Τα «παρα-μαθηματικά κείμενα», λειτουργούν ως μέσο ανατροπής της αρνητικής στάσης αρκετών μαθητών. Προερχόμενα από «εξωσχολικές πήγες», αποτελούν ένα πειστικό και αποτελεσματικό εργαλείο, κυρίως επειδή προκαλούν στους μαθητές έντονο ξάφνιασμα, αφενός και αφετέρου προσφέρουν αυτό που ο Roland Barthes αποκαλεί απόλαυση του κειμένου.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο εκπαιδευτικός κατά τη διδασκαλία των Μαθηματικών είναι ποικίλες. Οι περισσότερες δυσκολίες ωστόσο πηγάζουν κυρίως από την αδυναμία του μεγαλύτερου μέρους των μαθητών να αντιληφθούν τον αφηρημένο υψηλό κώδικα που χρησιμοποιούν τα Μαθηματικά, καθώς αυτός, κατά την τυπική διδασκαλία που πραγματοποιείται βάσει των σχολικών εγχειριδίων, δεν διασυνδέεται με τις λοιπές εκφάνσεις της ανθρώπινης διανόησης. Ακόμη σπανιότερα δε ξεπερνά το φράγμα της αυστηρότητάς του, για να προσεγγιστεί θεωρητικά, περιγραφικά και διαθεματικά, ώστε να προκληθεί στους μαθητές το απαραίτητο ερέθισμα που θα τους κινητοποιήσει και θα τους δραστηριοποιήσει στη διάρκεια του μαθήματος. Για το λόγο αυτό ο εκπαιδευτικός επινοεί και εφαρμόζει διάφορες μεθόδους εναλλακτικών προσεγγίσεων του μαθήματος, όπως είναι η χρήση κειμένων με θέματα γύρω από τα Μαθηματικά, τα οποία χρησιμοποιεί για να εισάγει τεχνηέντως στο μάθημα τον ιστορικό-κοινωνικό-τεχνολογικό περίγυρο των Μαθηματικών, αξιοποιώντας, για τον σκοπό αυτό, την απόλαυση που προσφέρουν τα εν λόγω παρα-μαθηματικά κείμενα.

ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

1ο Παρα-μαθηματικό κείμενο, εξ ορισμού, θα ονομάζουμε κάθε κείμενο το οποίο αντλεί το θέμα του από τα Μαθηματικά, είτε ως εφαρμογή είτε ως φιλοσοφία είτε ακόμη και ως δυνατότητα ή ως ιστορία. Ένα τέτοιο κείμενο που είναι συνήθως, αλλά όχι κατ’ ανάγκην, γραμμένο από μαθηματικό, μπορεί να είναι είτε άρθρο εφημερίδας είτε απόσπασμα βιβλίων Μαθηματικής Λογοτεχνίας ή Εκλαϊκευμένης Επιστήμης.

Ένα παρα-μαθηματικό κείμενο είναι δυνατόν να ενσωματωθεί σε κατάλληλα σημεία του μαθήματος, για να δώσει μιαν εναλλακτική προσέγγιση και διαφορετική θέαση των μαθηματικών αντικειμένων με τρόπο τέτοιον, ώστε όλοι οι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα ενεργούς συμμετοχής και μέσα από αυτήν να αναπτύξουν εκείνους τους υποκειμενικούς παράγοντες που συμβάλλουν στη βελτίωση της αυτοπεποίθησης, καθώς πηγάζουν από την απόλαυση του ίδιου του κειμένου.

2ο Απόλαυση του κειμένου, θα μπορούσαμε να πούμε, είναι εκείνη η πνευματικής φύσης απόλαυση που βιώνει ο αναγνώστης και η χαρά που αισθάνεται μέσω των αισθήσεων ή του πνεύματος, όταν διαβάζει ένα κείμενο. Θα περιοριστούμε σε αυτόν τον ορισμό, λαμβάνοντας υπόψη πως η απόλαυση είναι ένας όρος πολυλεκτικός που σημαίνει πως έχει διαφορετικό νόημα σε διαφορετικούς λόγους (John Fiske, 2001) και διευκρινίζοντας πως « το κείμενο που είναι απολαυστικό είναι αυτό που ευχαριστεί, γεμίζει, φέρνει ευφορία·… δεν είναι απαραίτητα εκείνο που περιγράφει απολαύσεις» (Barthes, R., 1973:25,91)

Επειδή όμως ένας ορισμός στα Μαθηματικά γίνεται συνήθως ευκολότερα κατανοητός, όταν συνοδεύεται από ένα – τουλάχιστον – παράδειγμα, παραθέτω ένα παρα-μαθηματικό κείμενο, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε και να απολαύσετε:

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Ένα συνηθισμένο πρωινό, ενός συνηθισμένου ανθρώπου [1]

του Τεύκρου Μιχαηλίδη [2]

Το ραδιόφωνο-ξυπνητήρι του Θανάση χτύπησε στις 7:00. Χάρη στην ψηφιακή τεχνολογία, βασισμένη στην αριθμητική ανάλυση και το δυαδικό σύστημα το δωμάτιο γέμισε μουσική, λες και μια ορχήστρα ολόκληρη είχε μαζευτεί στο προσκέφαλό του. Σηκώθηκε. Σε δέκα λεπτά το ψυγείο και το φουρνάκι του, που λειτουργούσαν με fuzzy logic – παρακλάδι της πλειότιμης συμβολικής λογικής που ήταν υπεύθυνη και για την ασφαλή λειτουργία του ΑΒS στο αυτοκίνητό του – του εξασφάλισαν ένα πλούσιο πρωινό. Στις 7:40 πληκτρολογούσε στο συναγερμό τον τετραψήφιο κωδικό του – η θεωρία των πιθανοτήτων λέει πως ο ενδεχόμενος διαρρήκτης είχε μόλις 1 στις 10.000 πιθανότητα να τον παραβιάσει – κι έφυγε ήσυχος για τη δουλειά. Μπήκε στο μετρό – άλλο θαύμα κι αυτό, σήραγγες, κανάλια υπονόμων, δίκτυα παροχής, μια ολόκληρη υπόγεια πόλη σχεδιασμένη με βάση τα γραφήματα του Όιλερ – βολεύτηκε κι άνοιξε την εφημερίδα. «Μείωση κατά 12% των ατυχημάτων μετά την εφαρμογή του αλκοτέστ. 27% των οδηγών συμμορφώθηκαν ήδη με τους νέους αυστηρούς κανονισμούς». 12%, 27%! Και πώς το βρήκανε; Τα νύχια τους μυρίσανε;

Γύρισε στα αθλητικά. Ο Κωνσταντίνου να στέλνει με κεφαλιά στα δίχτυα το ημικανονικό 32-εδρο β΄τύπου του Αρχιμήδη – τη μπάλα του ποδοσφαίρου δηλαδή – δέσποζε στην σελίδα. Στις 8:30 έμπαινε στο γραφείο. Άνοιξε τον υπολογιστή (ήταν γεμάτος ολοκληρωμένα κυκλώματα βασισμένα στην άλγεβρα Μπουλ αλλά ο Θανάσης ούτε το ήξερε ούτε ήθελε να το μάθει) και μπήκε στο Ίντερνετ. Ο κώδικας RSA βασισμένος στους πρώτους αριθμούς του εξασφάλισε μια ασφαλή σύνδεση και άνοιξε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Μήνυμα από τη Μαρία! – το πρόσωπο. Καλό κορίτσι η Μαρία, σκέφτηκε. Καλλιεργημένη, πρόσχαρη, σπιρτόζα, όμορφη. Ένα μονάχα κουσούρι είχε. Σπούδαζε Μαθηματικά. Χάθηκε να σπουδάσει κάτι άλλο, κάτι πιο κοντά στην καθημερινή ζωή, κάτι χρήσιμο τελοσπάντων! Έτσι σκέφτηκε ο Θανάσης και βγήκε επειγόντως απ’ το e-mail γιατί πλησίαζε ο διευθυντής.

ΤΟ ΠΑΡΑ-ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.

Σε μια κατάλληλη χρονική στιγμή, προσποιούμενη πως συμφωνώ με κάποιον μαθητή που αμφισβήτησε τη χρησιμότητα του μαθήματος, διερωτώμενος πού μπορεί να χρησιμοποιήσει στο μέλλον την παραγοντοποίηση των αλγεβρικών παραστάσεων, προτείνω να διακόψουμε το όχι ιδιαίτερα χρήσιμο μάθημα και να ασχοληθούμε με κάτι χρησιμότερο, όπως για παράδειγμα να ενημερωθούμε για τα νέα, διαβάζοντας εφημερίδα. Στη συνέχεια, εκμεταλλευόμενη την έκπληξη που τους προκαλεί η απρόβλεπτη συμπεριφορά μου, βγάζω από την τσάντα μου το απόκομμα με το άρθρο κι αρχίζω την ανάγνωση. Με τον κατάλληλο επιτονισμό δίνω έμφαση στην απορία του Θανάση, που εν πολλοίς είναι και απορία των μαθητών χάριν των οποίων διαβάζεται το κείμενο.

Από τις αντιδράσεις και τα γέλια που ακούγονται συμπεραίνω πως απολαμβάνουν το κείμενο και το χιούμορ του συγγραφέα. Ίσως μάλιστα ξαφνιάζονται από τη συνύπαρξη των Μαθηματικών με το χιούμορ, καθώς η αυστηρότητα των Μαθηματικών αποκλείει, στο μυαλό τους, κάθε είδους αστεϊσμό. Και ακριβώς αυτό είναι που δίνει τη δυνατότητα περαιτέρω εκπαιδευτικής εκμετάλλευσης του συγκεκριμένου άρθρου. Η έκπληξη και η απόλαυση που προκαλεί.

«Δεν υπάρχει πιο απολαυστική και συνάμα πιο αποκαλυπτική πνευματική διεργασία από την περιπλάνηση μέσα σε ένα καλό λεξικό. Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες ενός καλού λεξικού, το βλέμμα σου ανεβοκατεβαίνει και περιστρέφεται από τη μια λέξη στην άλλη.» (Μπαμπινιώτης Γ., 2010: 120). Και ένα απολαυστικό άρθρο, όπως το ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ, το οποίο ωθεί τον αναγνώστη να αναζητήσει την ερμηνεία άγνωστων μαθηματικών όρων, αυξάνει την απόλαυση της αποκαλυπτικής πνευματικής διεργασίας και δίνει το έναυσμα για περαιτέρω ενασχόληση και δραστηριότητα.

Στο επόμενο μάθημα μοιράζω το άρθρο σε φωτοτυπίες και υπογραμμίζουμε τις -πολλές- άγνωστες λέξεις. Σε πρώτη φάση δίνω μια σύντομη ερμηνεία κάποιων όρων όπως «fuzzy logic, πλειότιμη συμβολική λογική», «κανονικά και ημικανονικά στερεά», «γραφήματα Όιλερ», κλπ. και εντέλει κρίνουμε πως η δημιουργία ενός μικρού λεξικού, που θα αποκαλούμε «γλωσσάρι», των Μαθηματικών αποτελεί μια αναγκαιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η αρχική απόλαυση γίνεται η αφετηρία της ενασχόλησης με το ιστορικο-κοινωνικό πλαίσιο των Μαθηματικών, μέσα από το οποίο αναδεικνύονται ως θεμελιώδες πολιτισμικό στοιχείο κάθε εποχής. Η προσέγγιση αυτή, αποδεδειγμένα, αλλάζει τη στάση των μαθητών απέναντι στο συγκεκριμένο μάθημα, χωρίς να τους κάνει κατ’ ανάγκη «καλύτερους» στα Μαθηματικά· σε αυτή την πρώτη φάση τους κάνει σίγουρα πιο δεκτικούς και τους εξάπτει σε μεγάλο βαθμό την περιέργεια.

Το επόμενο βήμα της αξιοποίησης του άρθρου θα μπορούσε να είναι η αναζήτηση κειμένων σχετικών με τις λέξεις που έχουν σημειωθεί στο λεξικό της δραστηριότητας, στο «Γλωσσάρι των Μαθηματικών». Τα κανονικά στερεά, γνωστά και ως πλατωνικά στερεά, επειδή ο Πλάτωνας στον Τίμαιο αντιστοιχίζει το καθένα από αυτά με τα τέσσερα βασικά συστατικά του σύμπαντος, γίνονται αφορμή να αναζητήσουν μαθητές, με έφεση στα φιλολογικά μαθήματα, το αντίστοιχο απόσπασμα. Ένα ταξίδι στο σώμα των κειμένων ξεκινά με αφορμή λίγες λέξεις από ένα φύλλο εφημερίδας. Ένα άλλο ενδιαφέρον θέμα που θίγεται στο άρθρο, «τα γραφήματα του Όιλερ», προσφέρεται για περαιτέρω έρευνα των μαθητών. Ο Όιλερ αναφέρεται σε αρκετά από τα βιβλία που υπάρχουν στη βιβλιοθήκη του σχολείου, αφού είναι ένας από τους τέσσερις σπουδαιότερους μαθηματικούς στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Το γνωστό πρόβλημα των εφτά γεφυρών στο Κένιγκσμπεργκ, λόγω του οποίου ο Όιλερ επινόησε τη θεωρία των γράφων, έχει αποκτήσει τέτοια διασημότητα τελευταία που εμφανίζεται σε όλα σχεδόν τα βιβλία εκλαΐκευσης, ακόμη και σε κόμικ που κυκλοφόρησε προσφάτως. Επιπλέον, οι πρώτοι αριθμοί, «πρωταγωνιστούν» σε μια πλειάδα εκλαϊκευτικών βιβλίων και μυθιστορημάτων.

Οι μαθητές ξαφνιάζονται από το πλήθος των κειμένων που προσφέρονται για πληροφορίες, αλλά και από την ποικιλία των ειδών τους κι αυτό δίνει την ευκαιρία να συζητήσουμε πως «το μεγάλο πλήθος των επικοινωνιακών αναγκών του ανθρώπου δημιουργεί κι ένα αντίστοιχα μεγάλο πλήθος κειμένων τα οποία κατηγοριοποιούνται στους λεγόμενους “τύπους κειμένου” (text types) ή στα διάφορα είδη των κειμένων» (Μπαμπινιώτης Γ., 2010: 103). Βεβαίως στο σημείο αυτό επιβάλλεται η συνδρομή φιλολόγου, αν θέλουμε να επεκταθούμε περισσότερο.

Η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ

Το προσδοκώμενο αποτέλεσμα από όλο το εγχείρημα, το οποίο ξεκινά από μια φαινομενικά τυχαία ανάγνωση ενός άρθρου μιας εφημερίδας και – συνήθως – εξελίσσεται σε σχολική Λέσχη Ανάγνωσης, είναι να πέσουν τα στεγανά που, στη συνείδηση των μαθητών και όχι μόνο, διαχωρίζουν τις θετικές από τις ανθρωπιστικές επιστήμες και να αναδειχθεί ο ενιαίος και ολιστικός χαρακτήρας της ανθρώπινης πνευματικής δραστηριότητας. Αυτό είναι το γενικότερο μήνυμα που περνάει από τούτη την εκτεταμένη ανάγνωση, με την οποία οι μαθητές δεν μένουν στο αρχικό άρθρο της εφημερίδας, αλλά προχωρούν στην ανεύρεση και άλλων σχετικών κειμένων. Αν η απόλαυση ενός κειμένου κρίνεται με ανάλογο τρόπο που κρίνεται η αξία ενός θεωρήματος, δηλαδή πως όσα περισσότερα πορίσματα εξάγει το θεώρημα, τόσο σημαντικότερο είναι, τότε το άρθρο «Ένα συνηθισμένο πρωινό, ενός συνηθισμένου ανθρώπου», από το οποίο ξεκίνησε η ανάγνωση πολλών άλλων επιστημονικών, εκλαϊκευτικών, λογοτεχνικών, κλασικών κειμένων, σίγουρα είναι, και μόνο για αυτόν το λόγο, ένα πολύ σημαντικό άρθρο.

Ο αρθρογράφος/συγγραφέας ο οποίος, σαφώς, ήθελε να πληροφορήσει για τη στενή σχέση Μαθηματικών-Τεχνολογίας, ήθελε επιπλέον και να προκαλέσει, κάτι που αναμφιβόλως πέτυχε. Μας προκάλεσε να βρούμε πληροφορίες για όσα ανέφερε μέσα από το ανίδεο βλέμμα του Θανάση. Πετυχαίνοντας το στόχο του έδωσε σε μας την ευκαιρία να πετύχουμε έναν άλλον στόχο: μέσα από την απόλαυση της ανάγνωσης πολλών διαφορετικών κειμένων να ανακαλύψουμε αφενός το ρόλο που παίζουν τα Μαθηματικά σε κάθε πολιτισμική περίοδο στην ιστορία της ανθρωπότητας, αφετέρου να αναπτύξουμε εκείνες τις υποκειμενικές ψυχολογικές παραμέτρους που μας ωθούν στην αλλαγή στάσης απέναντι στο μάθημα των Μαθηματικών. Η αλλαγή της στάσης των μαθητών απέναντι στο μάθημα γίνεται εμφανής με ποικίλους τρόπους μεταξύ των οποίων οι κυριότεροι είναι:

• Συμμετοχή στο μάθημα και εξάλειψη του φόβου που περιόριζε την ελεύθερη έκφραση της σκέψης τους.

• Συμμετοχή σε αυτόβουλες δραστηριότητες, βάσει προτάσεων που γίνονται από τους ίδιους, τις οποίες υλοποιούν με ενθουσιασμό, όπως για παράδειγμα η εύρεση πληροφοριών για κάποιο σχετικό θέμα και η παρουσίασή του στην τάξη.

• Σταδιακή αύξηση της ενασχόλησης με το μάθημα και επίλυση των ασκήσεων στο σπίτι, με αποτέλεσμα τα «ανύπαρκτα» αρχικά τετράδια πολλών μαθητών να μετατρέπονται σε επιμελή και καλά οργανωμένα τετράδια εργασιών, η εικόνα των οποίων ανατροφοδοτεί άμεσα την προσπάθεια του καθενός.
Παραθέτω κάποια από τα σχόλια που έγραψαν οι μαθητές, όταν τους ζήτησα να αξιολογήσουν τη χρήση των κειμένων στο μάθημα.

ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

1. Από τα Γυμνάσιο είχα την άποψη ότι τα Μαθηματικά είναι απλώς πράξεις και να πω την αλήθεια δεν μου πολυάρεζαν όπως π.χ. η Ιστορία ή τα Αρχαία. Φέτος κατάλαβα τελικά ότι τα Μαθηματικά πλέον δεν είναι απλώς πράξεις ή εξισώσεις, αλλά έχουν μια ιστορία πίσω τους. Από τη φετινή χρονιά τα Μαθηματικά και κυρίως η Άλγεβρα μ’ αρέσουν πάρα πολύ και ασχολούμαι περισσότερο απ’ ότι στο Γυμνάσιο. Είναι ένα πολύ ευχάριστο μάθημα με παγίδες που με χαροποιεί ιδιαίτερα όταν το βλέπω στο πρόγραμμά μου. (μαθήτρια)

2. Το μάθημα προσωπικά με κάνει να αγαπήσω όλο και περισσότερο τα μαθηματικά. Είναι διασκεδαστικό και παράλληλα εκπαιδευτικό, γι’ αυτό έχω όλο και περισσότερη όρεξη για μάθηση. Επίσης μου αρέσει που κάνουμε και εργασίες, γύρω από τα μαθηματικά. Και τέλος, μου αρέσει που επικοινωνείτε μαζί μας και συζητάμε και στο διάλειμμα. Εύχομαι να συνεχιστεί με αυτό το πρόγραμμα.(μαθήτρια)

3. Ο τρόπος διδασκαλίας του μαθήματος με ικανοποιεί πάρα πολύ. Το μόνο που θα ήθελα να τροποποιηθεί λιγάκι είναι η ενασχόληση μας περισσότερο με τα Μαθηματικά και λιγότερο με τα άλλα θέματα. (μαθητής)

Σημείωση: Το σχόλιο αυτό έγινε αφορμή να καθιερωθεί το προαιρετικό εβδομαδιαίο τεστ, το οποίο γράφουν οι μαθητές στο σπίτι και το φέρνουν για διόρθωση και κατ’ ιδίαν συζήτηση, κατά περίσταση.

4. Αρκετά ενδιαφέρον καθώς δίνει τη δυνατότητα σε όλους τους μαθητές να συμμετέχουν και να λένε τη γνώμη τους (μαθήτρια/απουσιολόγος)

5. Το μάθημα μου φαίνεται σχετικά καλό και με κάποιες δραστηριότητες που κάνουμε το βρίσκω ενδιαφέρον. (μαθητής)

6. Η διαδικασία του μαθήματος είναι αρκετά ενδιαφέρουσα αφού μπορεί και ένας μαθητής που δεν ενδιαφέρεται για τα μαθηματικά να πάρει-λάβει γνώσεις για την μετέπειτα ζωή του. Εκτός αυτού μαθαίνει γιατί αυτό έγινε έτσι, πώς προήλθε, γιατί έτσι και όχι αλλιώς κτλ. Τα στοιχεία αυτά τα θεωρώ πολύ βασικά, αφού σκέφτομαι να ακολουθήσω αυτόν το δρόμο (μαθητής)

7. Κα Καλφοπούλου από το μάθημα που μας κάνετε εσείς κι ο τρόπος που έχετε ώστε να κατανοούμε μ’ έχει βοηθήσει πολύ και το μόνο που πρέπει είναι να προσπαθήσω κι εγώ παραπάνω παρόλο που στα Μαθηματικά δεν πιστεύω πως έχω πολλές δυνατότητες, όμως θα προσπαθήσω. (μαθήτρια)

8. Πολύ ενδιαφέρουσες «εξωσχολικές» δραστηριότητες, παράδοση του μαθήματος μέσα από παιχνίδια σκέψης και πλάκα (χιούμορ) (μαθητής)

9. Κατά τη γνώμη μου στο μάθημα της άλγεβρας περάσαμε πολλές ωραίες στιγμές, γελάσαμε και γενικά με διάφορες δραστηριότητες που κάναμε, όπως το βάψιμο των βρυσών, έκανε το μάθημα πιο ευχάριστο, δημιουργικό και ξεφύγαμε λίγο από τα τυπικά του μαθήματος που το κάνουν βαρετό. Τέλος με αυτά τα πράγματα που κάναμε και τις δραστηριότητες το μάθημα της άλγεβρας μπορώ να πω ότι άρχισε να μ’ αρέσει. (μαθητής)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Οι μαθητές ανταποκρίνονται στην πλειοψηφία τους με ενθουσιασμό στη διαδικασία που αξιοποιεί την απόλαυση του κειμένου στη διδασκαλία των Μαθηματικών, αναθεωρώντας σε γενικές γραμμές την άποψη που έχουν για το μάθημα. Εκπλήσσονται με τις απεριόριστες δυνατότητες που προκύπτουν κατά τη διασύνδεση των Μαθηματικών με όλους τους υπόλοιπους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και ξαφνιάζονται ευχάριστα με το γεγονός πως οι ίδιοι βρίσκουν ενδιαφέρον σε ένα μάθημα που θεωρούσαν δύσκολο, ανιαρό ή αδιάφορο. Ακόμη και οι μαθητές με καλή επίδοση ενθουσιάζονται, αν και μερικές φορές, έστω και κεκαλυμμένα, εκφράζουν μια δυσφορία καθώς οι συγκεκριμένες δραστηριότητες δίνουν σε όλους την δυνατότητα να ασχοληθούν επιτυχώς με κάτι, που μερικοί από τους πολύ καλούς μαθητές, ίσως, θεωρούν πως λίγοι το δικαιούνται.

Ο μαθητής που έγραψε το σχόλιο με τον αριθμό 9 αναφέρεται στο graffiti που κάναμε, εκτός ωρολογίου προγράμματος, των αλγεβρικών ταυτοτήτων στις βρύσες της σχολικής αυλής. Η όλη δραστηριότητα ξάφνιασε κι ενθουσίασε όχι μόνο τους μαθητές που συμμετείχαν, αλλά και μαθητές από άλλα τμήματα, κυρίως δε τους μαθητές του Γυμνασίου που συστεγάζεται με το Λύκειο. Ενθουσιάστηκαν όταν είδαν την «αλγεβρική γλώσσα», με τα αυστηρά κι αφηρημένα σύμβολά της να αποτελεί διάκοσμο στην αυλή του σχολείου τους.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Επομένως, ίσως, «Τελικά, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η γλώσσα μας στο σύνολό της και ως επικοινωνία είναι τα κείμενά μας, και το κυριότερο, ότι ο κόσμος μας είναι τα κείμενά μας, γραπτά και προφορικά» (Μπαμπινιώτης Γ., 2010: 104). Άρα για να γνωρίσουμε τον κόσμο μας και τα Μαθηματικά, που αναμφιβόλως αποτελούν ένα αναπόσπαστο και θεμελιώδες κομμάτι του, θα πρέπει να έρθουμε σε επαφή με τα κείμενά μας, να τα διαβάσουμε, να τα κατακτήσουμε, αλλά κυρίως να τα απολαύσουμε, με όποια έννοια, εν πάση περιπτώσει, αποδίδει ο καθένας μας, αλλά και ο κάθε μαθητής μας, σε αυτό που αποκαλούμε «απόλαυση του κειμένου».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

Μπαμπινιώτης Γεώργιος, Διαλογισμοίγια τη γλώσσα και τη γλώσσα μας, Αθήνα, 2010, Καστανιώτη

Barthes Roland, Η απόλαυση του κειμένου, Αθήνα, 1973, Κέδρος

Fiske, J. Οι απολαύσεις της τηλεόρασης Στο Graddol, D., Boyd-Barett, O., Γλωσσική Ανάπτυξη, τόμος Α, Κείμενα τωνΜΜΕ: Συγγραφείς και Αναγνώστες, (σελ. 285-302). Πάτρα, 2001, ΕΑΠ

© Copyright 2001-2010 Θαλής + Φίλοι.

designed & developed by ELEGRAD